Het vieren van het heilig Triduum is in de seminariegemeenschap altijd een bijzonder mooi moment. Zoals dat de bedoeling is, wordt op een priesteropleiding de drie dagen van het lijden, sterven en verrijzen van Jezus Christus steeds in de volle rijkdom gevierd, waarbij er niet op de klok gekeken wordt. Ook dit jaar hadden we de gelegenheid om zo naar Pasen toe te leven en de Verrijzenis van de Heer te vieren.
Op Witte Donderdag 14 april 2022 vond er traditiegetrouw eerst een feestelijk diner plaats. Hierbij wordt voor de priesterstudenten het priesterschap gevierd als een levensroeping, waarvoor we God dankbaar zijn. Tijdens het Triduum zijn overigens ook altijd de studenten van Redemptoris Mater aanwezig op donderdag en vrijdag. De grote gemeenschap maakt het vieren des te mooier.
Later op de avond kwamen we in de Abdijkerk samen om, met studieprefect Rohling als hoofdcelebrant, de Avondmis van Witte Donderdag te vieren, met voetwassing en de processie naar de crypte waar het Allerheiligste wordt weggeborgen. Gedurende de nacht was er telkens een seminarist om bij de Heer te waken.
Goede Vrijdag brengen we dan gezamenlijk in stilzwijgen door. ’s Middags werd in de Abdijkerk de kruisweg gebeden, en ’s avonds vond de plechtige Goede Vrijdagliturgie plaats met meneer Van Attekum als hoofdcelebrant. Dit jaar werd het passieverhaal in het Gregoriaans gezongen. Ook enkele gasten waren bij de verering van het heilig Kruis aanwezig.
Gedurende de Stille Zaterdag werd er al veel voorbereid voor de plechte Paaswake in de late avond. Helaas kon die niet door de bisschop gecelebreerd worden, en zo nam rector Hendriks deze taak op zich. Dit jaar werd het paasvuur ontstoken op het bordes van Cour. Vandaar trokken we naar door donkere kruisgangen naar de Abdijkerk waar de Paasjubelzang werd gezongen. De wake met de vele prachtige lezingen uit de Bijbel en de hernieuwing van de doopbeloften tijdens de plechtigste Eucharistieviering van het jaar, waren ook dit jaar was ook dit jaar weer prachtig.
Op Paaszondag gingen we gezamenlijk naar de kathedraal voor de H. Mis, waar de bisschop de preek hield. Hij refereerde aan het schilderij van Rembrandt, en het gedicht van Ida Gerhardt dat daarover gemaakt werd, van Maria Magdalena die denkt de tuinman te ontmoeten. Aansluitend had de bisschop een feestelijke maaltijd verzorgd, waar we zeer van genoten – vooral natuurlijk ook van de aanwezigheid van de bisschop, die ondanks zijn gezondheidssituatie veel Paasvreugde uitstraalde.
Na afsluiting maakten we nog een groepsfoto in de tuin van het bisschopshuis, en begon de paasvakantie.