Voor het rectorsfeest stond dit jaar al om 7.45 uur de bus gereed. Samen met de seminariegemeenschap van Redemptoris Mater, vertrok het Rolducse seminarie naar Vught voor een bijzondere en leerzame belevenis: een bezoek aan de Penitentiaire Inrichting (PI) in Vught. Na daar een aantal uren te hebben doorgebracht, verplaatste de priesterstudenten en priesters zich naar het klooster van Berne-Heeswijk, niet ver daar vandaan.
Alhoewel de afspraak in de gevangenis om 9.30 uur gepland was, en het verkeer wel een beetje, maar toch niet al te ernstig tegenzat, bleek het binnenkomen vele malen moeilijker dan iemand zich had kunnen voorstellen. De op internet te vinden aanbeveling om 30 minuten vroeger te arriveren, bleek niet overbodig. Vanzelfsprekend was er alle begrip voor de zorgvuldigheid van de controle en de voortdurende verplaatsing van de ene gesloten deur naar de andere was ook wel indrukwekkend.
We werden na de beveiliging opgewacht door twee medewerkers van de pastorale dienst in de gevangenis. Zij begeleidden de groep, die in tweeën werd verdeeld, bij de rondleiding door het zwaarbeveiligde complex. Trots wist men te melden dat er nog nooit iemand uit de PI had kunnen ontsnappen. Aan het eind van de rondleiding hadden we tal van verschillende zaken gezien en uitgelegd gekregen: de procedure die gedetineerden bij binnenkomst ondergaan, tot aan de wasserij, de winkel en de bibliotheek aan toe. Ook het zien van een gevangeniscel en een isoleercel maakte bijzonder veel indruk.
Wat vooral ook opviel, was de welwillendheid en het enthousiasme waarmee de verschillende medewerkers hun verhaal deden. Enkele seminaristen werden dan ook door een van de bewaarders uitgedaagd om te vertellen waarom ze priester wilden worden.
Tenslotte was er nog tijd voor een uitwisseling met de pastorale dienst, waarbij het ging over de noodzaak van geestelijke verzorging, maar ook over de ervaring dat ze op die plek zeer gewenst zijn. De pastores waren er zeer op uit om duidelijk te maken hoe belangrijk het werk van de pastorale dienst – en ook van priesters – is. Ze hebben overtuigend laten blijken hoe belangrijk het is om ook straks in de parochie oog te houden voor mensen die gedetineerd zijn en voor hun familie.
Het bezoek werd afgesloten met een zeer goed verzorgde lunch, waardoor we ons nog veel meer welkom hebben gevoeld. Zelden werd er zo lang nagepraat over een uitstapje als dit keer.
Na de lunch was er nog kort de gelegenheid om naar de fusilladeplaats van het voormalige Kamp Vught te wandelen. Een bijzonder monument herinnert aan de executies die op die plek werden uitgevoerd. Overigens is de PI gebouwd op de plek van dit Kamp Vught, en een van de officiersgebouwen uit de tijd van de Tweede Wereldoorlog, dat in de PI ligt, is nu door de PI in gebruik genomen.
Vervolgens bracht de bus ons naar de Abdij in Heeswijk-Dinther. Helaas was de abt van deze prachtige oude Norbertijnenabdij afwezig, maar we werden gastvrij ontvangen door P. Joost Jansen. We vierden eerst de H. Mis in de Kapittelzaal (die in de winter als kapel dienst doet) en vervolgens was er koffie en een onderhoudend gesprek met de pater, die overigens ook veel over zijn pastorale werk verteld heeft. Tenslotte hebben we nog een aantal ruimtes van het klooster gezien, om dan in de Abdijkerk te eindigen. Daar baden we nog de Vespers in de koorbanken, om tenslotte weer huiswaarts te keren. Met een gezellig diner in Herzogenrath, werd de lange en indrukwekkende dag afgesloten.